Internet of Things deel 4: de juiste technologie voor je toepassing

We leven in een nieuwe tijd. Een tijd waarin alles en iedereen met elkaar verbonden kan worden en waarin slimme apparaten met ons en met elkaar communiceren. De tijd van Internet of Things. Denk aan de koelkast die weet wanneer je pak melk over de datum is en automatisch een nieuw pak bestelt. Of een waterkraan die lekkages detecteert, zelf de watertoevoer afsluit en direct het waterbedrijf inseint. De ontwikkelingen gaan snel. In 2016 waren er wereldwijd 6,4 miljard apparaten verbonden met internet. Dat is al 30% meer dan in 2015. Onderzoeksbureau Gartner verwacht dat dit aantal in 2020 gegroeid is tot meer dan 20 miljard.

Alle connectivity-technologieën hebben zo hun eigen voor- en nadelen. Wil je weten welke technologie geschikt is voor jouw toepassing, dan is het belangrijk om vast te stellen wat je precies wilt weten. Heb je een pakketdienst en wil je je koeriers kunnen lokaliseren, dan is een WPLAN-verbinding een goede optie. Maar wil je dat een consument vanuit huis met één druk op de knop nieuwe scheermesjes kan bestellen als de oude bot zijn? Dan ligt een continue verbinding met cellular M2M meer voor de hand.

1. Design De grootte van de benodigde batterijen kan van invloed zijn op het design van het product. Een cellulair verbonden apparaat dat tien jaar mee moet gaan kan bijvoorbeeld drie AA-batterijen nodig hebben. LPWAN heeft een veel kleinere batterij nodig (een horlogebatterij). Daardoor ben je vrijer in het design. 2. Kosten Hardware, zoals een simkaart, en software brengen kosten met zich mee. Vanuit de hardware gezien zit er qua kosten bijna geen verschil tussen de verschillende technologieën. Kies je voor cellular M2M met een simkaart, dan heb je een dataprovider nodig en daaraan zijn uiteraard ook kosten verbonden. LoRa, bluetooth, Sigfox en WLAN maken gebruik van bestaande netwerken, waardoor je geen datakosten betaalt. Uiteraard moet dan wel de benodigde infrastructuur voor de netwerken aangelegd zijn. Is dat niet het geval, dan zorgt de aanleg hiervan voor extra kosten. Ook kan het zijn dat een provider kosten in rekening brengt voor bijvoorbeeld onderhoud of uitbreiding van het netwerk. Die kosten worden vaak per device per jaar berekend. 3. Veiligheid Een goede beveiliging van data wordt steeds belangrijker. Helemaal als je grote hoeveelheden of gevoelige data verstuurt. Een cellular M2M-verbinding biedt in dat opzicht veel voordelen. Een simkaart is namelijk technisch gezien een microprocessor die voornamelijk data aan het encrypten en decrypten (versleutelen) is. Door deze versleuteling is het voor derden niet mogelijk om de informatie uit te lezen. Zelf kun je op afstand het apparaat uitzetten of de simkaart uitlezen, invullen of blokkeren. Verstuur je zeer gevoelige informatie, dan is het opzetten van een private Access Point Name (APN) aan te raden. Hiermee komt informatieoverdracht alleen via een private netwerkverbinding tot stand. Ook LoRa encrypt dataverkeer. Sigfox niet. Van de LPWAN-technologieën is NB-IoT het veiligst, omdat deze gebruikmaakt van authenticatie van zowel het netwerk als het toestel. Daarnaast encrypt NB-IoT het dataverkeer tussen apparaten in het netwerk. 4. Toekomstbestendigheid De ontwikkelingen gaan razendsnel. Bedenk goed of de technologie en de toepassing die je nu kiest ook over tien jaar nog voldoen aan je eisen. Misschien wil je dan wel meer of andere relevante data verzamelen. Biedt de technologie daar de mogelijkheid toe? 5. Locatie Tot slot is de locatie van belang. Niet alle technologieën zijn nog in elk land beschikbaar.

• WLAN is in vrijwel elk land ter wereld te verkrijgen. Volgens onderzoeksbureau Statista groeit het aantal publieke hotspots van 90 miljoen in 2016 naar ruim 500 miljoen in 2021.
• Apparaten met Bluetooth Low Energy (BLE) kunnen overal ter wereld gebruikt worden. BLE is namelijk niet afhankelijk van een infrastructuur. De BLE-apparaten vormen hun eigen netwerk als ze met elkaar zijn verbonden.
• LoRa is te gebruiken in delen van Noord- en Zuid-Amerika, Afrika, Europa, Azië en Australië, wel op verschillende bandbreedtes. Europa zit op 867-869 MHz, Noord-Amerika op 902-928 MHz en in Azië verschilt het per land (van 40 MHz tot 925 MHz).
• Sigfox is beschikbaar in de meeste Europese landen, Australië, Japan, Tunesië, Oman, Madagaskar, Laos, Zuid-Afrika, Iran, Brazilië, Argentinië, Colombia, Mexico en de Verenigde Staten.
• NB-IoT maken gebruik van bestaande 3G- en 4G-netwerken. Deze hebben een vrijwel wereldwijde dekking. LTE-M is erg populair in Amerika.